Nowa Zelandia to kraj wyspiarski składający się z dwóch dużych wysp – Południowej oraz Północnej i kilku mniejszych. Kraj ten to głównie wyżyny i góry. Niziny zlokalizowane są w dolinach rzecznych oraz wzdłuż wybrzeży.
Wyspa Południowa ma typowo górzysty charakter. W najwyższych partiach gór znajdują się lodowce. Najdłuższym jest lodowiec Tasmana o długości ok. 29 km. Krajobrazowi towarzyszą fiordy, potoki oraz wodospady. Wyspa Północna związana jest z działalnością wulkaniczną – można spotkać liczne stożki wulkaniczne, niektóre nadal czynne. Ponadto znajdują się tu błotne wulkany, gejzery oraz gorące źródła mineralne.
Nowa Zelandia to kraj wysoko rozwinięty gospodarczo. Największą rolę odgrywa sektor usług, następnie rolnictwo. Ponad połowę powierzchni kraju stanowią użytki rolne. Rozwinięta jest hodowla owiec i bydła. Nowa Zelandia eksportuje głównie: wełnę, mięso, masło, nabiał, ryby, kiwi oraz jabłka.
Na terytorium kraju znajdują się złoża surowców mineralnych, w tym węgiel kamienny, brunatny, gaz ziemny, złoto, srebro, rudy żelaza, mangan, miedź oraz siarka. Z istotniejszych gałęzi przemysłu dobrze rozwinął się: przemysł spożywczy, maszynowy, metalowy, elektromaszynowy, chemiczny oraz drzewny i papierniczy.
Nową Zelandię corocznie odwiedza ok. 3,8 miliony turystów.
Ambasada RP w Wellington
Level 9, City Chambers, 142-144 Featherston Street, Wellington 6011
Tel.: +64 4 499 7844
Fax: +64 4 499 7846
E-mail: wellington.amb.sekretariat@msz.gov.pl
Strona www: https://wellington.msz.gov.pl/pl/
Od 2005 roku Polacy mogą bez wizy wjechać na terytorium Nowej Zelandii, o ile ich pobyt nie przekracza 90 dni. Konieczne jest posiadanie paszportu, który musi być ważny co najmniej 3 miesiące dłużej niż planowana data powrotu.
Bez cła do Nowej Zelandii można wwieźć: 200 papierosów lub 50 cygar, 4,5 l wina lub piwa oraz 1,125 l alkoholu spirytusowego. Wartość powyższych rzeczy nie może przekraczać 700 dolarów nowozelandzkich.
Językiem urzędowym w Nowej Zelandii jest angielski oraz język Maorysów. Około 80% populacji ma pochodzenie europejskie, jedynie 9% ludności może pochwalić się rdzennymi korzeniami. Kraj odznacza się wysokim poziomem urbanizacji – ponad 85% Nowozelandczyków mieszka w miastach.
Religią dominującą jest protestantyzm. Pewną rolę odgrywają maoryskie tradycje i wierzenia, np. ratna oraz ringatu. W tym przypadku kultywowane są stare obrzędy z muzyką, tańcami oraz sztuką. Tradycje rdzenne to także wykonywanie tatuaży na twarzy (moko), rzeźbienie w drewnie oraz rytmiczna muzyka.
W Rotorua znajduje się jedyny maurytyjski teatr, w Ohinemetu natomiast tradycyjna wioska. Organizowane są w niej pokazy gotowania na parze, która unosi się z lokalnych gorących źródeł.
Nowa Zelandia jako kolonia brytyjska zaczerpnęła z tradycji UK niektóre elementy, w tym te dotyczące kuchni. Popularne potrawy to, m.in.:
Ogólny poziom bezpieczeństwa określany jest jako wysoki. Woda chlorowana z kranu jest zdatna do spożycia. W Nowej Zelandii występują bardzo rzadko trzęsienia ziemi, jednak nie są one silne.
Jeżeli zamierzamy chodzić po lodowcu, dla swojego bezpieczeństwa skorzystajmy z pomocy doświadczonego przewodnika. Przed wyprawą w góry lub w lasy dobrze jest poinformować kogoś o celu naszej wycieczki oraz spodziewanym powrocie.
W Nowej Zelandii obowiązuje ruch lewostronny. Często na drogach mogą pojawić się stada owiec lub bydła, które są przeganiane pomiędzy pastwiskami.
Spożywanie alkoholu w miejscach publicznych w niektórych lokalizacjach może być zakazane.
Ważne numery alarmowe:
W zależności od okresu, w którym planujemy podróż do Nowej Zelandii, należy zabrać ze sobą odzież dopasowaną do warunków pogodowych. Konieczne jest wyposażenie się w adapter do gniazdek elektrycznych.
Aby móc prowadzić samochód, należy posiadać międzynarodowego prawo jazdy. Walutą obowiązującą w Nowej Zelandii jest dolar nowozelandzki. Nominały banknotów to: 100, 50, 20, 10 i 5 dolarów nowozelandzkich. Monet natomiast: 2 i 1 dolar nowozelandzki oraz 50, 20, 10 i 5 centów. Karty płatnicze powszechnie akceptowane to: Visa, Master Card, American Express oraz Diners Club.
Za odpowiedni czas na wyjazd do Nowej Zelandii uważa się wiosnę oraz jesień. Wówczas panują najlepsze warunki, a temperatury nie są zbyt wysokie. W tym okresie nie ma tu również zbyt wielu turystów. Latem natomiast ceny mogą być wyższe niż poza sezonem.
Zdrowie. Niewymagane są żadne szczepienia ochronne. Opieka zdrowotna jest na wysokim poziomie. Zaleca się wykupienie prywatnego ubezpieczenia turystycznego na wypadek konieczności wizyty w szpitalu.
Napiwki. Napiwki w Nowej Zelandii są całkowicie dobrowolne. Jeszcze kilkanaście lat temu za ich przyjęcie groziło zwolnienie z pracy, dlatego też czasami mogą być nawet niemile widziane.