Indonezja
Informacje turystyczne

Indonezja- Podstawowe informacje

Indonezja jest największym krajem wyspiarskim. Kraj podzielony jest na trzy główne obszary: Wyspę Jawę, Wyspę Sumatrę oraz Wyspę Kalimantan. Ponadto do Indonezji należy wiele niewielkich wysp (np. Wyspa Bali, Wyspy Sundajskie, Wyspy Moluków). Łącznie kraj to 13677 wysp. Większość obszaru jest górzysta, terytorium wykazuje aktywność sejsmiczną i wulkaniczną. Ok. 130 spośród 330 wulkanów jest czynnych.

Podstawą gospodarki jest rolnictwo. Największą rolę odgrywa uprawa: ryżu, kukurydzy, manioku, soi, batatów, orzeszków ziemnych, kauczuku, kawy, trzciny cukrowej, kakaowca, przypraw oraz palmy olejowej (na olej palmowy). Istotne jest także rybołówstwo.

Na terytorium Indonezji zlokalizowane są liczne zasoby surowców mineralnych, w tym: ropy naftowej, gazu ziemnego, węgla kamiennego, rudy cyny, niklu, miedzi, boksytów oraz złota. Przemysł i usługi dopiero się rozwijają.

Indonezję corocznie odwiedza ok. 15,8 milionów turystów.

Atrakcje

Konsulat

Ambasada RP w Dżakarcie
J.L. H.R. Rasuna Said Kav. X Block IV/3, Kuningan, Jakarta Selatan 12950, Indonesie
Tel.: (+ 62 21) 25 25 938-40
Fax: (+62 21) 25 25 958
E-mail: dzakarta.amb.sekretariat@msz.gov.pl
Strona www: https://dzakarta.msz.gov.pl/pl/ 

Na granicy

W 2015 roku zniesiono obowiązek wizowy dla Polaków podróżujących w celach turystycznych. Maksymalny czas pobytu to 30 dni. Konieczne jest posiadanie paszportu, który powinien być ważny minimum 6 miesięcy.

Bez cła do Indonezji można wwieźć: 200 szt. papierosów, 50 cygar lub 100 g tytoniu, 2 l napojów alkoholowych oraz niewielką ilość perfum.

Kultura

Kultura Indonezji jest bardzo zróżnicowana. Na terytorium państwa mieszka około 300 różnych grup etnicznych. Niektóre z nich do tej pory zachowały swoją odrębność kulturową (np. Balijczycy, Makasarczycy, Batakowie). Pomimo tak ogromnych różnic aktualnie mówi się o jednym narodzie Indonezyjczyków, który posługuje się językiem bahasa indonesia. Nadal można spotkać na terytorium Indonezji plemiona, które żyją w niemalże całkowitej izolacji od świata zewnętrznego.

Indonezja znajdowała się pod oddziaływaniem trzech religii: hinduizmu, buddyzmu oraz islamu. Aktualnie dominującym, pierwszym wyznaniem jest ten islam, a drugim – chrześcijaństwo.

Kraj ten słynie z tradycyjnego rzemiosła (m.in. rzeźby w drewnie, kamieniu, malarstwo, malowanie tkanin). Istotną rolę ogrywa także tradycyjny taniec oraz muzyka. Tańce w większości przypadków opierają się na ludowej mitologii.

Na terenie kraju obchodzone są zarówno święta muzułmańskie, jak i chrześcijańskie. Największa uroczystość islamska to Ramadan. W Indonezji obchodzone są również uroczystości buddyjskie i hinduistyczne. Towarzyszą im barwne procesje, wozy z posągami bogów, ozdobione świątynie, a także rytualne pieśni i tańce.

Żywność

Kuchnia indonezyjska znana jest z dużej różnorodności smaków. Wpływ na jej obecny kształt miały inne kuchnie – arabska, indyjska, chińska, a także portugalska i hiszpańska. Do przyrządzania potraw wykorzystywane jest dużo ziół oraz przypraw, co przekłada się również na kolorystykę dań. Przeważają smaki bardzo ostre oraz kwaśne.

Najpopularniejsze tradycyjne potrawy to:

  • nasi goreng – smażony ryż przyprawiony chili, czosnkiem i tamaryndowcem, najczęściej w połączeniu z kurczakiem, krewetkami, suszonymi rybami, warzywami, jajkami,
  • tempeh – sfermentowane nasiona soi uformowane w bloki, doprawione chili,
  • kerupuk – krakersy z warzyw, krewetek lub innych owoców morza smażone na głębokim oleju,
  • sato – pikantny bulion z kurczaka z dodatkiem kurkumy,
  • bakso – mięsne kulki podawane z bulionem z kurczaka oraz ryżem i makaronem,
  • do dań podawana są różne sosy, często są to: manis kecap (słodki sos sojowy) czy też sambal (ostry sos chili),
  • najpopularniejszym napojem alkoholowym jest arak – trunek o smaku anyżu.

Bezpieczeństwo

Nie zalecane jest spożywanie wody z kranu. Najbezpieczniej używać wody butelkowanej (nawet do płukania zębów). Kradzieże w Indonezji są dość powszechne, należy uważać na kieszonkowców oraz pilnować swoich rzeczy osobistych. Lepiej nie kupować leków w sklepach spożywczych, ponieważ zazwyczaj są one niewiadomego pochodzenia lub przeterminowane.

W okolicach niektórych rzek i wybrzeża morza można spotkać krokodyle, które są niebezpieczne. Zagrożenie stanowią również niektóre gatunki węży. Na wyprawach zaleca się noszenie zakrytych butów, skarpet oraz długich spodni.

Poruszanie się po indonezyjskich drogach może być niebezpieczne. Mieszkańcy tego kraju nie stosują się do przepisów drogowych i je lekceważą.

Ważne numery alarmowe:

  • 110 – policja,
  • 113 – straż pożarna,
  • 118 – pogotowie ratunkowe.

Co zabrac ze sobą

Planując podróż do Indonezji, nie należy zapominać o zabraniu ze sobą nakrycia głowy, chroniącego przed udarem, kremu z filtrem UV, środków przeciwko owadom oraz moskitiery. Jeżeli zamierzamy wybrać się na wycieczkę w celu podziwiania raf koralowych, należy zabrać ze sobą maskę do nurkowania. W Indiach dni są stosunkowo gorące, jednak noce mogą okazać się chłodne. Warto więc zabrać ze sobą sweter. Podczas zwiedzania meczetów należy ubrać się stosownie – ubrania powinny zakrywać ramiona i kolana, obuwie natomiast palce.

Walutą w Indonezji jest rupia (RP). Nominały banknotów to: 100, 500, 1000, 5000, 10000, 20000 i 50000 rupii, monet natomiast 25, 50, 100, 500 oraz 1000 rupii. Płatności kartą można dokonywać w dużych miastach i ośrodkach turystycznych.

Ze względu na inne gniazdka elektryczne koniecznie należy zabrać ze sobą odpowiedni adapter.

Kiedy jechac

W niektórych regionach Indonezji turystów można spotkać praktycznie przez cały rok (np. Bali). W Indonezji występuje pora sucha i deszczowa. Opady jednak są intensywne głównie na obszarach górskich (najwięcej opadów jest w lutym, marzec to miesiąc przejściowy pomiędzy porą deszczową a suchą). Szczyt sezonu turystycznego przypada na lipiec – sierpień. W tym okresie w Indonezji jest najwięcej turystów.

Inne

Zdrowie. Niewymagane są szczepienia ochronne (wyjątek stanowią osoby, które przyjeżdżają z kraju, w którym panuje żółta febra). Zaleca się wykonanie szczepień ochronnych przeciwko: tężcowi, gruźlicy, błonicy, polio, zapaleniu wątroby typu A i B oraz durowi brzusznemu. Należy przyjmować środki antymalaryczne.

Opieka zdrowotna jest płatna i stosunkowo droga. Z tego też względu zaleca się wykupienie ubezpieczenia zdrowotnego.

Napiwki. Zwyczaj pozostawiania napiwków nie jest powszechny.


Akceptuje politykę prywatności i ciasteczka na stronie które zostały opisane w pod adresem https://triptime.pl/polityka-prywatnosci