Kambodża położona jest nad Zatoką Tajlandzką. Większą część kraju zajmuje równina aluwialna – Nizina Mekongu. W zachodniej części państwa znajduje się jezioro Tonie Sap. Pewną ciekawostką jest to, że w porze deszczowej jego powierzchnia sięga ok. 10 tys. kilometrów kwadratowych, w porze suchej natomiast ok. 2,6 tys. kilometrów kwadratowych.
Otoczenie jeziora wulkanicznego Yeak Laom zamieszkiwane jest przez lud Tampuen. Ma ono ok. 50 metrów głębokości i 800 metrów średnicy. Jego kształt to niemal idealny obrys koła. Nizina Mekong otoczona jest pasmami górskimi.
Kambodża to kraj słabo rozwinięty. Głównymi gałęziami przemysłu jest pozyskiwanie drewna na opał i jego eksport. Eksploatowane są również: żywica, gutaperka, kardamon oraz węgiel drzewny. Wśród złóż surowców mineralnych na terenie kraju występują: rudy żelaza, ropa naftowa, fosforyty, sól kamienna, boksyty oraz kamienie szlachetne (m.in. szafiry, rubiny). W przemyśle przetwórczym dominuje przemysł odzieżowy, spożywczy, drzewny, chemiczny oraz materiałów budowlanych.
Rolnictwo opiera się na uprawie ryżu, kukurydzy, batatów, manioku, fasoli, trzciny cukrowej, soi, tytoniu, bananów oraz pieprzu. Na terenie kraju występują niewielkie plantacje palmy cukrowej, kauczukowca oraz palmy kokosowej. Hodowane jest bydło, bawoły, trzoda chlewna oraz drób.
Kambodżę corocznie odwiedza ok. 6,2 miliona turystów.
Opiekę konsularną nad Polakami, którzy przebywają w Kambodży, sprawuje Ambasada Republiki Francuskiej:
1 boulevard Monivong, Boîte Postale 18
Phnom Penh, Cambodia
Tel.: +855-23-430020
Fax: +855-23-430041
E-mail: consulat.phnom-penh-amba@diplomatie.gouv.fr
Strona www: www.ambafrance-kh.org
Konieczne jest posiadanie wizy. Można ją otrzymać po przylocie na lotnisko lub na drogowych przejściach granicznych (okres ważności do 30 dni). Konieczne jest uiszczenie opłaty w wysokości 20 dolarów. O wizę można również ubiegać się w Ambasadzie Królestwa Kambodży w Warszawie. Na lotniskach obowiązują opłaty lotniskowe.
Dokumentem uprawniającym do przekroczenia granicy jest paszport. Musi być on ważny co najmniej 4 miesiące dłużej niż data planowanego powrotu.
Rząd Kambodży może czasowo wprowadzić bardziej restrykcyjne przepisy dotyczące wwozu lub wywozu: broni, antyków, wyrobów z kości słoniowej oraz leków.
Religią dominującą jest buddyzm. Mieszkańcy Kambodży przestrzegają zasad tego wyznania, co warto mieć na uwadze podczas wizyt w ich domach oraz świątyniach. Dla przykładu wchodząc do mieszkań i buddyjskich świątyń, należy zdjąć buty. Zwiedzając miejsca kultu, powinniśmy okryć ramiona i kolana. Nie zalecane jest podawanie ręki Kambodżanom, wystarczy skinienie głowy w kierunku drugiej osoby. Niemile widziane jest publiczne okazywanie uczuć.
Istotnym elementem kambodżańskiej kultury są tradycyjne tańce khmerskie. Większość z nich wykonywanych jest w kręgu. Często towarzyszą temu ludowe stroje. Taniec to nie tylko ruchy ciała, ale różnego rodzaju opowieści. Wpływ na kształt tutejszej kultury miało oddziaływanie indyjskie. Widoczne jest to przede wszystkim w literaturze.
Wśród popularnych świąt obchodzonych w Kambodży wymienić można:
Wśród tradycyjnych potraw Kambodży wymienić można:
Nie zaleca się spożywania wody kranowej. Dla własnego bezpieczeństwa najlepiej korzystać z wody butelkowanej. Surowe warzywa i owoce należy dokładnie myć przed spożyciem.
Ze względu na wysokie wskaźniki przestępczości, zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności. Celem złodziei najczęściej są turyści w większych skupiskach miejskich oraz hotelach. Lepiej unikać spacerów po zmroku. Istnieje pewne ryzyko lokalnych zamieszek.
Ważne numery alarmowe:
Do Kambodży należy zabrać ze sobą odzież przeciwdeszczową, lekkie ubrania, nakrycie głowy chroniące przed udarem słonecznym, okulary przeciwsłoneczne, środki przeciwko owadom oraz krem z filtrem UV. Dobrze jest wziąć ze sobą adapter do gniazdek elektrycznych.
Walutą jest riel kambodżański (KHR). Nominały banknotów to: 50, 100, 200, 500, 1000, 2000, 5000, 10000, 20000, 50000 i 100000 rieli kambodżańskich, natomiast monet: 50, 100, 200 i 500 rieli kambodżańskich.
W Kambodży panują dwie pory roku – deszczowa (od maja do października) oraz sucha (od października do maja). Najwyższe temperatury panują od marca do maja. Największy ruch turystyczny odnotowywany jest od grudnia do lutego. Miesiące, których należy unikać to:
Zdrowie. Niewymagane są żadne świadectwa szczepień. Zaleca się jednak wykonanie szczepień przeciwko błonicy i tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, durowi brzusznemu oraz wściekliźnie. Występuje pewne ryzyko zarażenia malarią (w dżungli), HIV, ptasią grypą, dengą oraz chorobami skórnymi. Zaleca się wykupienie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Napiwki. Wręczenie napiwku jest mile widziane, jednak nie jest konieczne.