Oficjalną nazwą Birmy jest Mjanma. Rzeźba terenu ma głównie charakter górzysty. Północ i zachód kraju to góry fałdowe. Na wschodzie rozciąga się wyżyna Szan. Centralna część państwa to natomiast obszar aluwialnych nizin. U wybrzeży występują liczne przybrzeżne wyspy z rafami koralowymi. Niespełna 60% powierzchni kraju porastają lasy. Są to głównie lasy tekowe, równikowe oraz namorzynowe.
Na terytorium Birmy znajdują się liczne złoża surowców mineralnych (m.in. ropa naftowa, gaz ziemny, rudy metali, kamienie szlachetne), jednak są one wykorzystywane w niewielkim stopniu. Najlepiej rozwiniętymi gałęziami przemysłu są: przemysł spożywczy, drzewny, włókienniczy, chemiczny, cementowy, rafineryjny oraz huty cyny i miedzi. Pewną rolę odgrywa również rzemiosło.
Użytki rolne pokrywają ok. 15% powierzchni kraju. Uprawiane są m.in.: ryż, trzcina cukrowa, orzeszki ziemne, maniok, kukurydza, bawełna, juta, kauczukowiec i palma kokosowa. Hodowane są: bydło, trzoda chlewna, kozy oraz słonie (do prac leśnych). Istotną rolę odgrywa eksploatacja lasów, głównie drewna tekowego.
Birmę corocznie odwiedza ok. 3,5 miliona turystów.
Brak placówki dyplomatycznej w Birmie. Akredytowana jest placówka w Tajlandii.
Ambasada RP w Bangkoku
Bangkok, 100/81-82. 25th floor. Vongvanij Building B, Rama 9 Road, Huaykwang, 10310
Tel.: +662 645 03 67- 9
Fax: +662 645 03 65
E-mail: bangkok.amb.sekretariat@msz.gov.pl
Strona www: https://bangkok.msz.gov.pl
Do przekroczenia granicy wymagana jest wiza. Dokumentem uprawniającym do przekroczenia granicy jest paszport, którego ważność nie może być krótsza niż 6 miesięcy od daty planowanego powrotu.
W Birmie jest wolność wyznania. Pomimo tego, że żadna z religii nie jest uznana za oficjalną, dominuje buddyzm (ok. 90% społeczeństwa). Wiara odgrywa ważną rolę w codziennym życiu mieszkańców tego kraju. Wpływa nie tylko na tradycje, wierzenia, uroczystości, ale także postępowanie na co dzień. Należy pamiętać o przestrzeganiu zasad związanych z buddyzmem (m.in. unikaniu głośnego zachowania, szanowaniu miejsc kultu).
Birmańczycy są narodem spokojnym, gościnnym i przyjaznym. Mieszkańcy wiosek kultywują tradycję Let-Sar-Like. Nikt nie jest pozostawiony sam sobie, każdy każdemu pomaga, np. w uprawie roli czy przy pracach remontowych. Popularnością cieszy się także Loke-Aah-Pay, czyli praca na rzecz wspólnego dobra narodowego (o charakterze dobrowolnym). Zazwyczaj dotyczy budowy dróg, świątyń oraz budynków użyteczności publicznej. Wspólna praca traktowana jest jako przyjemność i sposób na wspólne spędzanie czasu.
Językiem urzędowym jest birmański. Powszechnie używany jest także język angielski.
Wśród tradycyjnych birmańskich potraw wymienić można:
Nie wolno spożywać wody kranowej, zaleca się picie wody butelkowanej. Przed zjedzeniem owoców należy je obrać ze skórki lub dokładnie umyć. Na obszarach położonych poniżej 1000 m n.p.m. istnieje ryzyko zarażenia malarią. Warto wówczas zakładać odpowiednie ubranie, chroniące ciało przed ukąszeniami komarów.
Birma jest uznawana za kraj bezpieczny dla turystów. Występuje niewielkie zagrożenie drobną przestępczością. W niektórych regionach odnotowywano konflikty na tle etnicznym. Niektóre miejsca najbezpieczniej odwiedzać w grupach zorganizowanych z przewodnikiem.
Ważne numery alarmowe:
Wybierając się do Birmy, warto zabrać ze sobą: letnie, przewiewne ubrania, cieplejszą odzież (wieczory i noce mogą być chłodne), środki przeciwko komarom oraz krem z wysokim filtrem UV. Konieczne jest wyposażenie się w adapter do gniazdka elektrycznego.
Walutą jest kiat birmański (MMK). Nominały banknotów to: 1, 5, 10, 20, 50, 100, 200, 500, 1000 i 5000 kiatów oraz 50 pia, monet natomiast: 1, 5, 10, 25, 50 pia oraz 1, 5, 10, 50, 100 kiatów. Karty płatnicze nie są powszechnie akceptowane.
Najlepszym okresem na wyjazd do Birmy jest listopad – luty. Wówczas występuje stosunkowo niewiele opadów, a temperatury są przyjemne. Najgorszym czasem jest natomiast lipiec – wrzesień ze względu na występowanie pory deszczowej.
Zdrowie. Niewymagane są żadne szczepienia ochronne. Wyjątek stanowi przyjazd z kraju objętego epidemią żółtej febry. Poziom opieki zdrowotnej jest niższy niż w Polsce. Zaleca się wykupienie prywatnego ubezpieczeni zdrowotnego.
Napiwki. Można wręczyć niewielką kwotę, gdy jesteśmy zadowoleni z obsługi, np. zaokrąglając rachunek do pełnej wartości lub 10% wartości rachunku.